Tegoroczny Dzień Bezpiecznego Internetu obchodzony jest pod hasłem „odkrywanie cyfrowego świata… bezpiecznie!”

7 lutego obchodzony jest w Europie z inicjatywy Komisji Europejskiej Dzień Bezpiecznego Internetu. Tematyką tegorocznych obchodów jest Międzypokoleniowe wychowanie, a hasłem: „Odkrywanie cyfrowego świata razem… bezpiecznie!”.

W zakresie intensywności wykorzystania nowych technologii obserwujemy silne rozdzielenie społeczeństwa na 2 grupy:

– Grupę młodych – cyfrowych (Użytkownicy szybkiej, medialnej informacji cyfrowej wszechobecnie dostępnej na życzenie. Niekoniecznie trzeba wszystko wiedzieć i rozumieć. Wystarczy wyszukać, użyć… i zaraz zapomnieć. Gdy będzie taka potrzeba, można ponownie uruchomić wyszukiwanie…)

– Grupę starszych – analogowych (Źródłem informacji było dla nich od dzieciństwa czytanie ze zrozumieniem. Wiedzę „wysupływało si꒒ z treści książek, gazet, encyklopedii, radia i TV, notatek z wykładu. Trzeba było samodzielnie dane te intelektualnie przetworzyć i dostosować je do aktualnych potrzeb – a najlepiej je zapamiętać.).

Młode pokolenie naszych dzieci i młodzieży wyrosło już w epoce multimediów, mobilnej komunikacji oraz Internetu. Współczesne badania wykazują, że nawet ich mózg jest inaczej wykształcony, a metody poznawcze są inne niż w pokoleniu ich rodziców.

Młody człowiek jest stale współobecny ze swoimi znajomymi przez SMS-y, a coraz częściej przez Internet dostępny w komórce. Kiedy przychodzą do domu – siadają do komputera… Około 80% dzieci i młodzieży ,,włączonych’’ jest do Internetu od 2- 8 godzin na dobę (również w godzinach nocnych). Można postawić rodzicom, wychowawcom, nauczycielom pytanie: „Czy wiesz, co twoje dziecko / twój uczeń robią w sieci?”.

Ponad 90% czasu spędzanego w sieci jest przeznaczone na spotkania towarzyskie’’ z przyjaciółmi – ,,wszystko jest imprezką’’, (portale społecznościowe: Facebook, Nasza Klasa, komunikatory: GaduGadu… ), rozrywkę: bierną, konsumpcyjną – ,,fajne lub śmieszne’’, (muzyka, filmy i ,,różne śmieszne serwisy, takie jak: demotywatory, kwejk, wiocha.pl. Szokują najnowsze dane opublikowane przez Google: w polskim Internecie najczęściej szukanym słowem w 2011 r. był wyraz: kwejk – nazwa serwisu z niewyszukanymi żartami).

Można młodych zapytać o ich obecność w sieci. Sami często nie kryją, że tak właśnie – jak opisano wyżej – wygląda ich każdy dzień w Internecie. Wykorzystują też zasoby sieciowe do nauki i edukacji. Ale czas poświęcony na naukę oraz rozwijanie osobistego potencjału i zdolności przegrywa na codzień z kalendarzem bieżących zadań towarzyskich, rozrywkowych i konsumpcyjnych.

Współcześnie Internet nie jest problemem edukacyjnym, a bardziej jest wyzwaniem wychowawczym. Powszechna dostępność oraz łatwość użycia stwarza poważny problem wychowawczy. Internet i urządzenia cyfrowe mogą być dla każdego człowieka skutecznym dopalaczem każdego działania. Ale każdy, kto zaczyna dysponować narzędziem o takiej mocy, musi sam podjąć decyzję, w jaki sposób i do czego ten dopalacz wykorzysta. Internet dla naszych dzieci i młodzieży niekoniecznie ,,dopala’’ i wspiera to, co powinien. Pokolenie analogowych rodziców zostało zaskoczone innością swoich cyfrowych dzieci. Nawet nie zdaje sobie sprawy, że zostały one same z koniecznością uczenia się odpowiedzialnego wyboru. Młodzi ludzie pozostawieni sami sobie narażeni są na przebieranie w bogatej ofercie kuszących możliwości i rozrywek sieciowych. A oferta sieciowa jest tak bogata i atrakcyjna, że poważnie zagraża niebezpieczeństwem destruktywnych uzależnień emocjonalnych i informacyjnych. Współczesna psychiatria stworzyła już nowe terminy szoku medialnego oraz szoku informacyjnego. Największym zagrożeniem staje się jednak dystrofia wartości i dominacja zachowań ludycznych i konsumpcyjnych w Internecie.

Nieprzypadkowo został dobrany temat tegorocznego Dnia Bezpiecznego Internetu. Wszyscy: rodzice i dzieci (dziadkowie też) musimy się osobiście poddać wychowaniu do konstruktywnego i bezpiecznego egzystowania w sieciowo-cyfrowym świecie. Nie uciekniemy przed nim, bo w takim świecie przyszło nam egzystować. Przed rodzicami, wychowawcami i szkołą staje obecnie olbrzymie zadanie, aby pokolenia naszych dzieci nie pozostawić samopas z potęgą możliwości nowych technologii i Internetu.

Postawmy pytanie młodym: ile czasu kradnie Ci beztroski ,,luzik’’ w Internecie? Postawmy pytanie starszym: czy wiesz, co Twoje dziecko robi w sieci?

Wszyscy nauczmy się racjonalnych wyborów w nowym środowisku globalnej sieci – najlepiej zróbmy to razem.