Zachęcam uczniów szkół ponadpodstawowych do udziału w XXVI Ogólnopolskim Konkursie Wiedzy Biblijnej 2021/2022, którego organizatorem jest Katolickie Stowarzyszenie ,,Civitas Christiana”. Na laureatów czekają cenne nagrody, wśród nich pielgrzymka do Ziemi Świętej, nagrody rzeczowe oraz indeksy na uczelnie wyższe.

Program duszpasterski Kościoła w Polsce w latach 2019-2022 dotyczy problematyki Eucharystii. Temat roku 2021/2022 brzmi „Posłani w pokoju Chrystusa”. W związku z tym zakres tematyczny bieżącej edycji OKWB będzie obejmował Księgę Jeremiasza oraz Pierwszy i Drugi List św. Piotra wraz z wprowadzeniami, przypisami i komentarzami oraz słownikiem. Materiałem źródłowym Konkursu jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem - Edycja Świętego Pawła, 2011 (wersję pdf organizator udostępnia katechecie po zgłoszeniu szkoły). 

Księgę Jeremiasza cechuje obrazowość opisów, bogate słownictwo, charakterystyczny styl oraz różnorodność form literackich. W całej księdze przenikają się wzajemnie upomnienia, groźby, przestrogi wobec przestępstw religijnych i politycznych z obietnicami wygłaszanymi w różnych okresach ponad czterdziestoletniej działalności proroka. Prorok Jeremiasz zapowiada nowe przymierze polegające na duchowym odrodzeniu narodu i przylgnięciu całym sercem do Boga (Jr 31,31-34). Przez swoje posłannictwo znaczone prześladowaniem i cierpieniem prorok Jeremiasz staje się figurą Chrystusa, cierpiącego Mesjasza, twórcy Nowego Przymierza.

Dwa listy św. Piotra wchodzą w skład tzw. Listów katolickich. Św. Piotr w swoim orędziu pragnie umocnić wspólnotę w wierze w celu wzrostu w świętości i przeciwstawiania się wszelkim przeciwnościom i fałszywym nauczycielom. Listy te zachęcają do aktualizowania Ewangelii w codziennym życiu dzięki modlitwie i sakramentom, zwłaszcza Eucharystii.

Lektura Księgi Jeremiasza oraz Pierwszego i Drugiego Listu św. Piotra ukaże uczestnikom konkursu wartość słowa Bożego w pogłębianiu wiary. Lektura ta pozwoli na zapoznanie się ze świadectwem proroka głoszącego orędzie nadziei w obliczu zburzenia świątyni jerozolimskiej i wygnania babilońskiego oraz pozwoli zamieszkać we wspólnocie pierwotnego Kościoła otwartej na świadectwo św. Piotra, pierwszego z Apostołów. Aktualizacja tej lektury przyczyni się do pogłębienia życia duchowego i zachęci młodych ludzi do bycia „solą ziemi” we współczesnym świecie.

Terminarz konkursu:                                                                                                     

• etap szkolny (9-10 marca 2022 r. na dedykowanej platformie online)   
• etap diecezjalny (21 kwietnia 2022 r.)
• finał ogólnopolski (30-31 maja 2022 r.)

Rejestracja szkół do Konkursu odbywa się poprzez formularz zgłoszeniowy i trwa od 1 października 2021 r. do 25 lutego 2022 r. Za organizację Konkursu na terenie diecezji odpowiada koordynator diecezjalny.

Szczegółowe informacje oraz regulamin można znaleźć: 

na stronie:  Ogólnopolski Konkurs Wiedzy Biblijnej (okwb.pl)

na Facebooku: https://www.facebook.com/konkursbiblijny

SYNTEZA KSIĄG BIBLIJNYCH XXVI OKWB

Opis na podstawie wykładu biblijnego, dotyczącego zakresu merytorycznego XXVI OKWB. Wygłosiła go dr Danuta Piekarz – teolog biblijny, italianistka, wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, Papieskim Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie oraz Kolegium Filozoficzno-Teologicznego Polskiej Prowincji Dominikanów z siedzibą w Krakowie.

W zakres merytoryczny konkursu wchodzą trzy Księgi Biblijne. Pierwszą z zaprezentowanych przez dr Danutę Piekarz, była Księga proroka Jeremiasza ze Starego Testamentu. Jeremiasz ma następujące tłumaczenia: Jahwe zakłada lub Jahwe pozwala, albo niech Jahwe podniesie z upadku lub Jahwe wywyższa. Prorok pochodził z rodziny kapłańskiej osiadłej w Anatot. Dla Jeremiasza najbardziej wstrząsającym przeżyciem, które cały czas go nurtowało było powołanie na proroka Jahwe. Nastąpiło   ono za panowania króla Jozjasza w 626 r. przed Chr. Jak odnosił się Jeremiasz do reformy religijnej króla? To pytanie otwarte, na pewno wysoko cenił władcę, lecz szybko się przekonał, że jego edyktem nie zmieni się ludzi na dobrych. Postać Jeremiasza może być nam bliska oraz znana, dzięki wielu fragmentom wyznań osobistych, autobiograficznych, biograficznych.  Wyróżnia się on -  jako prorok - tragiczny, odrzucony i osamotniony ze strony ludu Izraela, który odrzuca przepowiadane orędzie Jahwe, ulegając fałszywym wyroczniom. Z pozornego ludzkiego oglądu, wydaje się być przegranym i zdruzgotanym, misją jaką ma wypełnić. Jednak z punktu oglądu boskiego i historii, to on zwyciężył, dzięki zakotwiczeniu się w Panu oraz wierności i niezłomności, z jaką realizował swą misję prorocką. Jego życie stanowiło drogę męczeńską przez 50 lat, na której spotykał się z  zaślepieniem ludu i władz odrzucających wezwanie do nawrócenia i pokuty. Nic nie pomagały realizujące się proroctwa na ich oczach. Wierzyli głosowi fałszywych proroków, pokonani przez Egipt, a następnie Babilon, który zrównał z ziemią Izraela. Duchowość Jeremiasza rozwijała się w szkole cierpienia poprzez oczyszczenie. Jego posłannictwo wbrew karom i zapowiadanej sprawiedliwości Jahwe, zawiera w sobie przesłanie  nadziei oraz pocieszenia, że Pan Bóg nie opuści Izraela. Katastrofą dla proroka była zatwardziałość ludu Jahwe, który nie dopuścił do siebie prawdy zawartej w proroctwie. Uparcie trwał w błędzie oraz złu postrzegając Jeremiasza jako zdrajcę narodu wybranego. Można nazwać księgę Jeremiasza księgą cierpliwości Bożej, wynikającej z Jego miłości i sprawiedliwości. Bóg otacza świat opieką, oceniając postępowanie ludzi według swej miary i prawa wiecznego. Stwórca zna najtajniejsze myśli ludzkie: „Lecz Jahwe Zastępów jest sprawiedliwym sędzią, bada nerki i serce” (Jr 11, 20), nagradza lub karze czyny człowieka według pełnej sprawiedliwości. Istotę rozważań proroka stanowi naród wybrany związany przymierzem z Bogiem oraz odczuwana świadomie istota grzechu, np., bałwochwalstwa, synkretyzmu, buntu przeciw Bogu, upadku moralnego i podeptania prawa Bożego. Mimo gniewu Jahwe i  kar zapowiadanych przez Jeremiasza, każdy ma szansę powrotu do Boga w procesie nawrócenia. Wybrzmiewa obietnica nowego przymierza, które będzie duchowe oraz przenikające całe serce i  duszę człowieka w perspektywie mesjańskiej. To prorok na nasze czasy, który ukazuje, że w Panu podołamy wszystkiemu.

Następne dwa Pisma poruszone przez dr Danutę Piekarz dotyczyły Listów Św. Piotra Apostoła. Jako autora - oba utwory - podają apostoła Szymona Piotra, potwierdzone przez tradycję dawnego Kościoła. Współcześnie istnieją różne inne opcje doszukujące się autorstwa kogoś innego. Aczkolwiek z punktu płaszczyzny wiary to nie ma znaczenia. Dlaczego nie zgodzić się z przekazem tradycji i kanonu Ksiąg świętych? Listy Apostoła zaliczają się do listów katolickich czyli powszechnych, skierowanych do wszystkich chrześcijan. Listy Piotrowe powstały,  jak przyjmują obecne wyniki badań po śmierci Piotra Apostoła, zredagowane przez jego najbliższych współpracowników lub sekretarza, którzy uznali za obowiązek przekazania nauki Apostoła wiernym braciom i siostrom. Ten zabieg był powszechnym w starożytności, nazywa się go pseudonimią. Pierwszy List św. Piotra datuje się na lata 70 albo 80, zaś 2 List, przyjmuje się na powstanie pod koniec I wieku w Rzymie. Do centralnych tematów Pierwszego Listu, zalicza się uprzedzenie oraz wrogość świata pogańskiego względem chrześcijan, który marginalizował Kościół wczesnochrześcijański, pomawiając go o wszelkie niecne i zbrodnicze praktyki. Autor wzywa do dumy ze świadomości bycia chrześcijanami, wybranymi przez chrzest do wspólnoty w mistycznym Ciele Chrystusa. Przypomina również,  że chrześcijańskie wybranie, opiera się na wybraniu Jezusa naszego Pana, wszyscy zaś wierzący są godni czci oraz szacunku upodabniając się do Chrystusa. Wybranie przez Pana Boga, zobowiązuje do bycia na wzór świętych, aby stać się kamieniami budowli Kościoła. Postawa świadectwa, chrześcijańskiego życia w wierze, miłości, pokoju i braterstwie oddziałuje na pogan. W liście zawarta jest również nadzieja chrześcijańska oraz płynąca z niej pociecha i otucha dla wierzących.

W Drugim Liście Piotrowym znajdujemy wiele odniesień do wcześniejszego nauczania Apostołów, ze wspomnieniem listów Pawłowych oraz świadomym nawiązaniem w tekście do Listu Judy. Treść Listu stanowi częściowo testament Apostolski o charakterze mowy pożegnalnej. Tematem wiodącym Drugiego Listu św.  Piotra jest przestroga przed fałszywymi prorokami i nauczycielami  wiary, którzy zagrażają moralności oraz wierze wspólnoty pierwotnego Kościoła. Adresaci listu są wezwani do kierowania się nauczaniem apostołów jako prawdziwych świadków Chrystusa Zbawiciela oraz do tego, by życie opierać na Słowie Bożym. Oba Listy w swym przekazie zawierają pocieszenie, nadzieję oraz pokrzepienie duchowe wówczas gdy trzeba bronić przed zagrożeniami wspólnotę Kościoła. Te dwa listy się wzajemnie uzupełniają, prowadząc do odrodzenia w nadziei, aż do jej pełnego urzeczywistnienia. „Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych własnej stałości nie doprowadzili do upadku. Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności. Amen”(2 P 3, 17-18).

Autor: Krzysztof Dziduch

Przypominamy świadectwo Konrada – finalisty 25. Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy Biblijnej. Jak zaczęła się jego przygoda z lekturą Pisma Świętego i udziałem w konkursach biblijnych?

Świadectwo można przeczytać klikając poniższy link:

https://okwb.pl/swiadectwo-konrad-kuleta-uczestnik-okwb/

Warto zapoznać się z aplikacją - Logos Biblia. Więcej przeczytasz tu: 

Zuzanna Szałek: Aplikacja Logos Biblia - e-civitas.pl | Portal o tematyce katolicko-społecznej

/uk