Mówiąc o duchowości chrześcijańskiej, ks. Grzywocz pozostaje bliski konkretom życia i wyraża swą myśl w zrozumiałych i prostych słowach. Stara się odpowiedzieć na żywotne problemy współczesnego człowieka, takie jak: zabieganie, brak czasu na odpoczynek, trudność z ustaleniem hierarchii spraw, podejmowanie się zbyt wielu zadań, zachowania kompensacyjne.

Lektura książki może przynieść wiele cennych podpowiedzi, pomocnych w lepszym rozumieniu siebie, naszej ludzkiej natury, jej przemiany i rozwoju, w uporządkowaniu naszego codziennego życia, a także relacji z Bogiem i ludźmi. Znajdziemy w niej także cenne przemyślenia i uwagi dotyczące głębi myśli papieża Franciszka zawartej w adhortacji Amoris laetitia. Mogą się one przyczynić do jej odczytania i realizacji zarówno w układaniu życia małżeńskiego, jak i w posłudze pasterzy na rzecz dobra i rozwoju współczesnych małżeństw i rodzin.

Ks. Krzysztof Grzywocz – duchowny diecezji opolskiej, doktor teologii duchowości. Przez trzynaście lat był ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Opolu. Wykładał teologię duchowości na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego. Ceniony rekolekcjonista i kierownik duchowy. Autor książek, m.in. Przesłonięte światło. Depresja a życie duchowe, Uczucia niekochane, Duchowość i sny oraz licznych tekstów publikowanych m.in. w „Życiu Duchowym”, „Znaku”, „Pastores” i „Więzi”. 17 sierpnia 2017 r. zaginął w Alpach Szwajcarskich.

“W razie wypadku w górach szukajcie mnie, nie mojego ciała” – ks. Krzysztof Grzywocz

Źródło: Wydawnictwo Więź

***

Przeczytaj słowo wstępu bp. Andrzeja Czai:

Nagłe i niewyjaśnione zaginięcie ks. Krzysztofa Grzywocza w Alpach Szwajcarskich 17 sierpnia 2017 roku napełniło smutkiem i bólem wiele ludzkich serc. Ciągle nieznany nam jest jego los, przykryty nieznanym zdarzeniem na górskim szlaku. Dlatego powierzamy go Boskiej Opatrzności. Modlimy się o łaskę miłosierdzia Bożego dla niego, o życie i o łaskę odnalezienia go.

Równocześnie doświadczam czegoś niezwykłego. Po dniu zniknięcia ks. Krzysztofa nastały dni jego jeszcze większego promieniowania i oddziaływania. Ujawniają się ludzie, którym bardzo pomógł na ścieżkach życia w ich duchowym odrodzeniu i rozwoju. Zgłaszają się i mówią o nim kolejne osoby z wielkiej rodziny jego przyjaciół. Wielu ludzi, których nie zdążył poznać, czerpie z jego wypowiedzi i rośnie grono tych, których dalej formuje, którzy doznają uzdrowienia, karmiąc się jego trafnymi uwagami, wnioskami i spostrzeżeniami.

Zostawił nam wiele cennych treści. Dysponujemy ogromnym bogactwem jego nauczania na temat rozwoju życia Bożego w nas, na temat kształtowania chrześcijańskiej tożsamości i rozwoju zdrowej duchowości chrześcijańskiej. Mamy więc do czego sięgać i jest możliwość spotykania się z nim i poznawania go w jego twórczości, czerpania z jego kierownictwa duchowego, z wielkim pożytkiem dla życia wiary i duchowego rozwoju. Można korzystać z tego wszystkiego, co znajdujemy na stronach internetowych, płytach CD i w periodykach, w których publikował. Pojawiają się też cenne inicjatywy zbiorowych wydań, które z pewnością ułatwią dostęp do myśli ks. Grzywocza i przyczynią się do jej upowszechniania.

Do nich należy także niniejsza pozycja. Jestem bardzo wdzięczny środowisku „Więzi”, z którym ks. Grzywocz chętnie i owocnie współpracował od wielu lat, za wydanie w formie książkowej zbioru pięciu rozmów z nim, które ukazały się wcześniej na łamach pisma. Znaleźć w nich można wiele ciekawych treści dotyczących integralności świata cielesnego, psychicznego i duchowego w człowieku, rozumienia i praktykowania ascezy, dążenia do doskonałości, poszukiwania sensu, znaczenia dialogu, spotkania i odpoczynku, dojrzałości moralnej i duchowej, roli i wartości sumienia, spotkania psychologii i duchowości, potrzeby kierownictwa duchowego, dojrzałego korzystania z sakramentu pokuty i pojednania.

We wszystkich tych rozmowach wyraźnie wybrzmiewa wskazanie, by różne sfery życia ludzkiego postrzegać nie w separacji, lecz integralnie. Odsłania się tu wiele elementów rozwijanej przez ks. Krzysztofa refleksji na temat duchowości chrześcijańskiej i procesu harmonijnego rozwoju człowieka. Jest to myśl wyraźnie osadzona na całościowej wizji osoby ludzkiej, odwołująca się do wiedzy psychologicznej. Konsekwencją tego jest częste podkreślanie, że wiele problemów duchowych ma swe źródło w zaniedbaniu sfery fizycznej i psychicznej.

Mówiąc o duchowości chrześcijańskiej, ks. Grzywocz pozostaje bliski konkretom życia i wyraża swą myśl w zrozumiałych i prostych słowach. Stara się odpowiedzieć na żywotne problemy współczesnego człowieka, takie jak: zabieganie, brak czasu na odpoczynek, trudność z ustaleniem hierarchii spraw, podejmowanie się zbyt wielu zadań, zachowania kompensacyjne itp. Lektura książki może przynieść wiele cennych podpowiedzi, pomocnych w lepszym rozumieniu siebie, naszej ludzkiej natury, jej przemiany i rozwoju, w uporządkowaniu naszego codziennego życia, a także relacji z Bogiem i ludźmi. Znajdziemy w niej także cenne przemyślenia i uwagi dotyczące głębi myśli papieża Franciszka zawartej w adhortacji Amoris laetitia. Mogą się one przyczynić do jej odczytania i realizacji zarówno w układaniu życia małżeńskiego, jak i w posłudze pasterzy na rzecz dobra i rozwoju współczesnych małżeństw i rodzin.

Książką powinni się szczególnie zainteresować wszyscy duszpasterze, kierownicy duchowi i bracia klerycy. Z pewnością znajdą w niej wiele dla siebie psycholog, psychiatra, psychoterapeuta i… chrześcijanin. Polecam ją jednak każdemu, także agnostykowi i ateiście. Nie wymaga specjalistycznej wiedzy i nie nuży, choć podejmuje wiele złożonych zagadnień. Dobrze się czyta kolejne stronice, lekturę z pewnością ułatwia przekaz treści w formie dialogu, rozmowy. Największym walorem książki jest jednak to, że umożliwia czytelnikowi spotkanie z serdecznym człowiekiem, odpowiedzialnym duszpasterzem, doświadczonym w posługiwaniu duchowym, który dzieli się swoimi spostrzeżeniami w sposób bardzo konkretny, ale delikatny, bez chęci narzucenia drugiemu czegokolwiek – w postawie ewangelicznego siewcy, który Panu Bogu zawierza wzrost i rozwój tego, co sieje. W ten sposób w lekturze niniejszej książki można doświadczyć piękna i wartości kierownictwa duchowego, uczyć się dobrej jakości tej posługi i równocześnie wiele zaczerpnąć z tego, co jest z wiarą i pokorą zwiastowane w imieniu Boga; co jest zwiastowane człowiekowi także z wiarą w człowieka.

Wszystkim, którzy przez lekturę książki zechcą się spotkać z ks. Krzysztofem, życzę doświadczenia i przeżycia tego, o czym on nieraz tak prosto mówił: „Życie rozwija się w dialogu… Wiara rośnie w spotkaniu… Jeżeli rozmawiam o wierze, rozwija się życie duchowe”.

mak