Compiègne znajduje się godzinę drogi pociągiem od Paryża i wybrałam się tam, żeby odwiedzić znajomych. Przypadkiem odkryłam tę perełkę – która wyróżnia się tym razem walorami nie tyle artystycznymi, co historycznymi – i postanowiłam podzielić się tym odkryciem.

Zacznijmy od początku – Compiègne to gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Oise, położona nad rzeką o tej samej nazwie. Miasteczko zamieszkuje ok. 40 tys. osób i jest dosyć niepozorne. Znajdują się tam trzy kościoły, kilka sklepów, ratusz i pałac, zbudowany z inicjatywy Ludwika XV i Ludwika XVI, a następnie odnowiony za czasów Napoleona I i Napoleona III. I chociaż pałac jest zachwycający, a jego ogrody ogromne, to nie pałac uważam za największą atrakcję tego miasta, ale historię, jakiej świadkiem było to miejsce.

Podczas krótkiego zwiedzania, weszliśmy do bardzo starego kościoła, których przecież jest we Francji mnóstwo. Jednak zaraz po wejściu zobaczyliśmy małą tabliczkę, która mówiła, że to właśnie w tym miejscu w 1430 roku Joanna d’Arc przyjęła swoją ostatnią komunię świętą przed aresztowaniem i straceniem, a kawałek dalej znaleźliśmy schowane przy budynku mieszkalnym ruiny mostu, na którym ją pojmano.

W tym samym kościele znajduje się relikwia czczona jako welon Matki Boskiej. Według tradycji sięgającej VII wieku, w ozdobnej skrzyni znajduje się jeden z trzech welonów należących niegdyś do Maryi – dwa pozostałe znajdują się w katedrze w Chartres i w katedrze św. Piotra w Rzymie.

Inne ważne wydarzenie zapisane na kartach historii miasta Compiègne miało miejsce w 1794 roku. W Compiègne znajdował się klasztor karmelitek klauzurowych, który zamknięto w wyniku prześladowań religijnych rewolucji francuskiej. Siostry były zmuszone zrzucić habity, podzielić się na grupy i zamieszkać w różnych domach. Starały się jednak zachowywać reguły zakonne i spotykać potajemnie na wspólnej modlitwie. Po dwóch latach zostały oskarżone o życie we wspólnocie zakonnej, co było w tym czasie zakazane przez władzę, i skazane na śmierć. Według tradycji szły na gilotynę śpiewając Salve Regina, od najmłodszej do najstarszej. Ostatnia, na swoją własną prośbę, została stracona matka przełożona. Ciała zakonnic wrzucono do dołu z piaskiem na paryskim cmentarzu Picpus, w którym w późniejszym czasie doliczono się 1298 ofiar terroru rewolucji, nie było więc szans na odnalezienie ich relikwii. Zostały beatyfikowane 27 maja 1906 r. przez Piusa X jako pierwsze męczennice rewolucji francuskiej.

W tym samym miasteczku miało też miejsce podpisanie rozejmu kończącego I wojnę światową. Układ zawarto pomiędzy Ententą i Cesarstwem Niemieckim w poniedziałek 11 listopada 1918 o 5:20 rano w wagonie kolejowym w lesie Compiègne. W tym samym wagonie, na życzenie Adolfa Hitlera, 22 czerwca 1940 roku przedstawiciel dowództwa pokonanych wojsk francuskich gen. Charles Huntziger podpisał rozejm, który spowodował m.in. przeniesienie się rządu francuskiego do Vichy. Wspomniany wagon został później przewieziony do Berlina jako zdobycz wojenna, a w 1944 do Crawinkel, a następnie zniszczony.

Samo miasteczko oraz okalające go lasy, w których Napoleon podobno z upodobaniem udawał się na polowania, jest bardzo urokliwe i warte odwiedzenia. Przy okazji wycieczki do Paryża można zobaczyć Francję trochę inną, ale równie czarującą i przepełnioną historią.

/ab