Od 28 grudnia 2013 do 1 stycznia 2014 r. w Strasburgu odbywało się 36. Europejskie Spotkanie Młodych organizowane przez Wspólnotę z Taize. Uczestniczyło w nim 30 000 młodych ludzi z całej Europy oraz z innych kontynentów, w tym ponad 4500 Polaków.

            Polacy stanowili najliczniejszą grupę uczestniczącą w spotkaniu. Do Strasburga przyjechało też m.in. 2600 Ukraińców, 1400 Włochów, 1200 Chorwatów i 1000 Białorusinów. Wszyscy uczestnicy spotkania zostali przyjęci przez rodziny francuskiej Alzacji i niemieckiego regionu Ortenau. W sumie gościło nas ponad 200 parafii po obu stronach granicy. Mottem tegorocznego etapy pielgrzymki zaufania przez ziemię (tak są nazywane odbywające się zawsze na przełomie roku w którymś z większych miast europejskich Spotkania Młodych) były słowa: „Co zrobić, żeby komunia miedzy ludźmi kochającymi Chrystusa stała się dostrzegalna?”.

Budować komunię

            W specjalnym liście, zatytułowanym „Cztery propozycje na rok 2014”, który był rozważany podczas spotkania, brat Alois, przeor Taize, napisał: „Ci, którzy na całej ziemi kochają Chrystusa, idąc Jego śladami, tworzą wielką wspólnotę przyjaźnie nastawioną do wszystkich ludzi. Nosi ona nazwę: komunia. Dzięki temu kochający Chrystusa przyczyniają się do leczenia ran, od których cierpi ludzkość. Nie chcąc niczego narzucać, mogą wspierać globalizację solidarności, która nie wyklucza żadnego narodu, żadnego człowieka.”

W duchu pokoju

            List do uczestników spotkania skierował m.in. papież Franciszek, który napisał: „Rzym z radością wspomina wasze zeszłoroczne spotkanie europejskie, a przede wszystkim piękną modlitwę, która na placu Świętego Piotra zgromadziła razem z papieżem Benedyktem XVI tysiące młodych ludzi. Papież liczy na was i na to, że dzięki waszej wierze i waszemu świadectwu ewangeliczny duch pokoju i pojednania będzie promieniował pośród waszych rówieśników”. Ks. Martin Junge, sekretarz generalny Światowej Federacji Luterańskiej napisał z kolei: „Jakże radosne zgromadzenie: idąc razem, modląc się i śpiewając razem w najbliższych dniach, podążać będziecie drogą odnawiania więzi solidarności. Życzymy Wam, w duchu tej wspólnej drogi w kierunku bardziej sprawiedliwego i pokojowego świata, błogosławionego Spotkania Europejskiego w Strasburgu.” Listy skierowali także Ban Ki Moon, sekretarz generalny ONZ oraz Herman Van Rompuy, przewodniczący Rady Europejskiej.

W gościnie u rodzin Alzacji

            Po przyjedzie do Strasburga i przyjęciu w rejestracji (dla Polaków tym miejscem było liceum Kleber, nieopodal hal Wacken) każdy uczestnik spotkania otrzymywał kartkę z adresem parafii, która go przyjmie i specjalną naklejkę-hologram upoważniającą do bezpłatnych przejazdów komunikacją miejską w Strasburgu i dojazdu wyznaczonym autokarem do miejsca zakwaterowania, mapę miasta oraz książeczkę spotkania, w której znajdowały się m. in. nuty i słowa niektórych kanonów śpiewanych podczas wspólnych modlitw.

Każdy dzień był dokładnie zaplanowany. Co rano, po śniadaniu, którym częstowały nas rodziny, gromadziliśmy się na wspólnej modlitwie w goszczących nas parafiach (mieszkałem w protestanckiej parafii Offwiller, 50 km na północ od Strasburga) i wymianie myśli. Później był czas na dojazd do Strasburga, uczestniczenie w spotkaniach tematycznych dotyczących wiary i życia wewnętrznego, Europy, sztuki i spraw społecznych lub zwiedzanie miasta.

Strasburg – miasto pojednania

Alzacja i Badenia, powiązane ze sobą przez dialog i wielowymiarową solidarność, dają w samym centrum Europy świadectwo pojednania między narodami. Strasburg to miasto, które czerpie bogactwo z tego, że spotykają się w nim różne kultury. Można w nim znaleźć znaki nadziei tak potrzebne do budowania Europy pojednanej.

            Strasburg ze względu na swoją historię jest dziś uważany za symbol pojednania. Już w starożytności był osadą celtycką. Założony został w 12 r. przed Chr. W 500 r. wszedł w skład państwa Franków, a w 1262 r. zyskał status wolnego miasta Rzeszy. W 1681 r. miasto zostało przyłączone przez Ludwika XIV do Francji, zachowując jednak status wolnego miasta. Warto wspomnieć, że w 1792 r. w Strasburgu została napisana Marsylianka. Po wojnie francusko-pruskiej miasto zostało przyłączone do Cesarstwa Niemieckiego. W 1918 r. Strasburg ponownie przejęli Francuzi, a podczas II wojny światowej, w 1940 r. – III Rzesza. W 1944 r. został zwrócony Francji. W 1992 r. Strasburg wybrano na siedzibę Parlamentu Europejskiego. Jest także miastem, gdzie bardzo dobrze rozwija się współpraca ekumeniczna.

Wspólna modlitwa

W południe i wieczorem w trzech halach wystawowych Wacken, katedrze i protestanckim kościele św. Pawła odbywały się wspólne modlitwy. Podczas modlitwy w sobotni wieczór 28 grudnia brat Alois mówił, że Chrystus przez Ducha Świętego zachęca, aby porzucić ducha rywalizacji, który jest powodem sprzeciwu i niesprawiedliwości i by zamiast tego stawać się twórcami przyjaźni, wprowadzać pokój. Modlitwa odbywa się zawsze w półmroku, jedynie przy oświetlonym krzyżu, obrazie Matki Bożej i miejscu, gdzie modlą się bracia. Ciemności rozświetla blask świec. Modlitwa trwa zwykle około godziny, najpierw śpiewa się kilka kanonów, następnie odczytywany jest fragment z Pisma Świętego w kilku językach, później ponownie wspólny śpiew, modlitwa w ciszy, rozważania brata Aloisa, kanony, modlitwa wiernych oraz na koniec adoracja krzyża.

Wieczorami w jednej z hal Wacken wydawana była kolacja (podgrzany makaron w sosie pomidorowym lub zupa w puszce, pieczywo, jogurt) i suchy prowiant na następny dzień (ser, bułka, jajko, sałatka, ciastko, jabłka, mandarynki). Wszystko przebiegało szybko i sprawnie, dzięki wielkiemu zaangażowaniu wolontariuszy, w tym wielu Polaków, którzy przyjechali do Strasburga już 26 grudnia, aby pomóc w organizacji spotkania.

Za rok – Praga

Podczas modlitwy 30 grudnia w katedrze w imieniu przedstawicieli Kościołów Alzacji i Ortenau bp Jean-Pierre Grallet, arcybiskup Strasburga mówił, że Strasburg jest miastem, gdzie tworzy się Europa. „Jest ona piękna, lecz krucha: jest naszym wspólnym domem i wszyscy musimy włączyć się w jej budowanie. Dziękujemy wam, młodzi, że angażujecie się w solidarne działania na rzecz innych: bądźmy razem twórcami braterstwa i pokoju!”. Podczas tej modlitwy ogłoszono, że kolejne Europejskie Spotkanie Młodych odbędzie się za rok w Pradze. Obecny na spotkaniu kard. Dominik Duka, arcybiskup Pragi powiedział: „Drodzy młodzi przyjaciele! Z wielką radością zapraszam was na międzynarodowe spotkanie młodych chrześcijan, przygotowywane przez Wspólnotę z Taize w Pradze, w mieście, które leży w środku Europy i które od początku naszej historii jest centrum kulturalnym i duchowym nie tylko naszej ojczyzny, ale także całej Europy Środkowej”.

Zależność między kolanami a wiarą

31 grudnia odbyły się spotkania w grupach narodowych. Dla Polaków było to spotkanie w bratem Markiem, pierwszym Polakiem, który w 1977 r. wstąpił do ekumenicznej wspólnoty we francuskiej wiosce Taize, krótkie świadectwa uczestników spotkania oraz Msza św., którą sprawowało stu pięćdziesięciu kapłanów pod przewodnictwem bp. Henryka Tomasika, ordynariusza radomskiego, będącego krajowym duszpasterzem młodzieży.  W homilii hierarcha mówił, że naszym pierwszym zadaniem jest kształtować serce na wzór serca Matki Bożej. Przestrzegał także przed „zdemokratyzowaniem” prawa Bożego. – Człowiek współczesny chce przegłosować wszystko i przegłosowuje Boże prawo dotyczące człowieka, rodziny, małżeństwa, dziecka przed narodzeniem, a ostatnio takie rzeczy, które wydają się sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem – powiedział ordynariusz radomski. – Istnieje duża zależność między kolanami i wiarą – im częściej na kolanach, tym głębsza wiara – podkreślił.

Święto Narodów

W sylwestra o godz. 23.00 wszyscy uczestnicy Europejskiego Spotkania Młodych spotkali się w swoich parafiach na czuwaniu w intencji pokoju. Po nim odbyło się tzw. „Święto Narodów”, czyli wspólna zabawa, podczas której każdy kraj zaprezentował charakterystyczny dla siebie taniec lub pieśń. Nie zabrakło oczywiście naszego poloneza i polskich kolęd.

W czasie ostatniego rozważania 31 grudnia brat Alois mówił, że dostrzegalna komunia między ludźmi kochającymi Chrystusa, tymi, którzy ufają Chrystusowi, może się urzeczywistniać jedynie wtedy, kiedy w centrum swojego życia umieścimy przebaczenie i pojednanie. – To samo dotyczy pokoju w rodzinie ludzkiej na całej ziemi, tutaj również przebaczenie i pojednanie są wartościami fundamentalnymi – powiedział brat Alois. Czy słów tych posłucha chrześcijańska Europa?

Podczas Europejskich Spotkań Młodych tworzy się wyjątkowa atmosfera. Odchodzi na bok to, z jakiego kraju się pochodzi, jakim językiem się mówi, jakiego jest się wyznania. Wspólna modlitwa jednoczy wszystkich. Chciałoby się, aby przenieść tamtą atmosferę na jak najszerszy grunt , aby doświadczyć tej jedności, która po części jest przez te kilka zimowych dni widoczna, a o którą prosił Chrystus swojego Ojca – aby wszyscy stanowili jedno (J 17, 21).

Łukasz Krzysztofka