Świadkami niezwykłych przeżyć i niecodziennych wzruszeń byli widzowie spektaklu „Dialogi”, którego premiera odbyła się w sobotę wieczorem 8 października w kościele parafialnym w Raszkowie.

Spektakl zorganizował Parafialny Oddział Akcji Katolickiej i powstały w Raszkowie Teatr Niepokojów Twórczych. Był to niejako jeden z głosów w obchodach 30. rocznicy wyboru kardynała Karola Wojtyły na papieża i kolejnego Dnia Papieskiego.

Scenariusz tego widowiska opracowany przez Mariana Rybickiego został oparty na dramatach Karola Wojtyły: „Przed sklepem jubilera”, „Brat naszego Boga” i „Promieniowanie ojcostwa”. Scenariusz został opracowany w 2003 roku na 25-lecie pontyfikatu Jana Pawła II. Na jego podstawie miał być zrealizowany spektakl przez kilku aktorów Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. Wtedy do jego realizacji nie doszło. Spektakl jednak dojrzewał i ostatecznie został zrealizowany w nowych okolicznościach, nie tylko jako hołd wielkiemu przyjacielowi, ale także jako głos Sługi Bożego Jana Pawła II, w który powinniśmy się wsłuchiwać, oczekując jego rychłej beatyfikacji.

To przedsięwzięcie okazało się trudne, a zarazem niezwykłe, bo oto z fragmentów innych dramatów powstał zupełnie nowy utwór, którego przesłanie i wymowa nie odbiegają od treści zawartych w pierwowzorach. Jest to jakby spojrzenie na wszystkie prawdy i wartości zawarte w twórczości Jana Pawła II jako pisarza, kapłana i Ojca Świętego. Jest to zarazem spojrzenie na tego wielkiego wybitnego człowieka, dziś „kandydata na ołtarze”, nie przez pryzmat anegdot, „kremówek”, ale patrząc na to, co najistotniejsze, czemu poświęcił całe swoje życie, czyli przez pryzmat jego nauczania wynikającego z głębokiej wiary. Znajdziemy w spektaklu fragmenty rozmów-dialogów, których na co dzień nie słyszymy w naszych domach czy na ulicach miast. Są to jednak rozmowy, które głęboko tkwią w każdym z nas. Te rozmowy, potrzeba zmagania się z rozpoznaniem własnego powołania, z rozpoznaniem własnej miłości. Niestety, takich rozmów- dialogów na co dzień nie prowadzimy, przytłoczeni otaczającą nas rzeczywistością często nawet się ich wstydzimy, ukrywamy je i chcielibyśmy od nich uciec. One jednak w nas tkwią. Są naszym sumieniem, a czasem naszym rozpaczliwym wołaniem.

Spektakl w Raszkowie udowodnił to, że wszystko, co mówił, czego nauczał, o czym przypominał Jan Paweł II, co zawarte jest w jego homiliach, pracach naukowych, w stosunku do ludzi i świata, zawarte było we wszystkich jego działaniach i słowach, można odnaleźć również w jego twórczości literackiej, w wierszach i dramatach tych młodzieńczych i późniejszych. Cały jego bogaty i różnorodny dorobek twórczy i naukowy wypływa z głębokiej wiary i odnosi się do relacji człowieka z Bogiem.

Widzowie czuli się jakby przez aktorów przemówił Jan Paweł II, tym razem z Domu Ojca. Ludzie pogrążali się w zadumie, wzruszali, słysząc wypowiadane słowa „…czy ludzka miłość zdolna jest do tego, by przetrwać całe istnienie człowieka…”. Zastanawiali się nad tym, czym jest „…człowieczeństwo, które może być wypełnione po samą swą górną granicę i wyniszczone po samą dolną…”. Otrzymywali wskazanie, że na wszystkie ich troski i obawy, „…że to wszystko runie…”, „…że człowiek może zezwyczajnieć, a może nawet się zdewaluować…”, jest prosta recepta: „…dać się kształtować miłości…”, bo Boże Miłosierdzie i miłość wszystko wyjaśnia i rozwiązuje.

Urody spektaklowi dodała muzyka Jakuba Tomalaka stworzona specjalnie do tego spektaklu. Dzięki tej muzyce niektóre sceny zyskiwały dodatkowo znaczenie i symbolikę. Ta niezwykła muzyka pomagała widzom zrozumieć często trudne treści spektaklu i głębiej wniknąć w płynące ze sceny przesłania. Scenografia była niezwykle prosta i surowa: sztalugi z powstającymi w trakcie spektaklu, niedokończonymi szkicami pełnymi niepokojów towarzyszących człowiekowi. W centrum sceny stał prosty drewniany krzyż, który stanowił w pewnym sensie odniesienie do wszystkiego tego, co działo się na scenie, a także do przesłania spektaklu.

Spektakl powtórzony został w niedzielę 19 października w Poznaniu w kościele Wszystkich Świętych na zakończenie organizowanych pod patronatem arcybiskupa Stanisława Gądeckiego i marszałka województwa wielkopolskiego wojewódzkich obchodów 30-lecia wyboru kardynała Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Wzruszona widownia poznańska brawami nagrodziła występujących z niezwykłym przesłaniem aktorów.

„Dialogi” na podstawie dramatów Karola Wojtyły, Teatr Niepokojów Twórczych Scenariusz, scenografia i reżyseria: Marian Rybicki Wykonawcy: Angelika Stasiak, Aneta Nowicka, Andrzej Jarmuszczak, Bartosz Dawid, Miłosz Dawid, Mikołaj Maśliński, Mateusz Cieloch, Marian Rybicki Rysunki i szkice: Kinga Szeląg, Katarzyna Pawłowska, Aurelia Smok, Marian Rybicki

Artykuł ukazał się w numerze 11/2008.