Przez mleczną drogę

„Obserwacje zza kurtyny ciepłej szyby” – tak w jednym zdaniu można by zamknąć zawartość kolejnego tomu poezji i prozy poetyckiej Pawła Szeligi.

„Przez mleczną drogę” jest jak zapis pielgrzymki, która rozpoczyna się w rozświetlonej porannym światłem sypialni autora i wiedzie przez kolejne pomieszczenia ku otwartej przestrzeni. Zza silnie uzewnętrznionej postawy „ja” mówiącego wyłania się wrażliwy, wnikliwy i empatyczny obserwator. Jego oczami prześlizgujemy się po powierzchni ławki będącej kiedyś drzewem czy twarzach mijanych w pośpiechu ludzi. Z nim zatrzymujemy się w restauracji na przedmieściach Londynu i próbujemy odkryć przeszłość Ismaila, w jedynym z najbardziej przejmujących wierszy. Jego dłońmi bierzemy do ręki szklankę i w zadumie pochylamy się nad cichą mikrotragedią owada utopionego minionej nocy.

Barwna i oryginalna metaforyka przeplata się z bardzo prostymi bierześrodkami stylistycznymi, dlatego też ilustracyjne utwory Pawła Szeligi mają ciepłą i delikatną barwę dzieł Moneta, niektóre zaś są równie dosłowne jak reporterskie fotografie. Właśnie wciąż żywe kadry z nie tak dalekiej dla wielu z nas przeszłości, przypominają wiersze z cyklu „Klisze”, zawarte w trzeciej części niniejszego tomiku. „Wakacje przed sklepem”, „Mikołaj w skórce pomarańczy” czy „Magia plastikowej torby” z ujmującą szczerością nakreślają pejzaż dzieciństwa przełomu lat 70. i 80. ubiegłego wieku. Przywołują na twarz krzywy, choć nostalgiczny uśmiech. Wszak nieczęsto się zdarza, by rzeczywistość PRL-u stała się natchnieniem dla poetów.

Paweł Szeliga „Przez mleczną drogę” Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” oddział Małopolski, Kraków 2007

Katarzyna Kasjanowicz

Na przekór dzisiejszym trendom

Jacy jesteśmy i co oznacza dla nas wolność to pytania, na które odpowiedzieli w swoich utworach laureaci III Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O Wawrzyn Sądecczyzny”.

Tematy ważne budzą lęk w dzisiejszym, przyzwyczajonym do skrótów i trywializacji, człowieku. A może już tylko nieliczni z nas są w stanie stawić im czoła? Niestety, ta obserwacja dotyczy także ludzi sztuki, którzy coraz częściej koncentrują się wyłącznie na mało wyrafinowanym zaspokajaniu estetycznych potrzeb przeciętnego odbiorcy.

Osiemdziesięciu autorów wyróżnionych drukiem, na przekór współczesnym trendom, szukało odważnych inspiracji w bodźcach, jakich dostarczyło im życie dzisiaj i w niedalekiej przeszłości. Dlatego motywy utworów są tak różnorodne, choć większość ukazuje tęsknotę za tym, co niemal niemożliwe: ocaleniem dobra zawartego w naszych młodzieńczych ideałach.

Pojawiają się także wątki historyczne, jak ten z wiersza „Żydzi” czy „W Muzeum Powstania Warszawskiego”. Nie brak intymnych wyznań i deklaracji, zawartych wprost lub wyłaniających się spod pierwszej warstwy znaczeniowej. Oryginalne w tym kontekście są wiersze, których tematem stało się uwikłanie człowieka w cywilizacyjny chaos: „SMS” czy „Jesień 2005 roku – czytam z nudów internetowe gazety”.

Można również w niniejszym bogatym zbiorze odnaleźć prawdziwe perełki, takie jak choćby „Matematyka – prawdziwy wiersz o śmierci” Piotra Macierzyńskiego czy pełne ufności chrześcijańskie wyznanie wiary Zofii Nowackiej-Wilczek w utworze „Bliskość:

„Wolna jestem w Tobie, Panie, nie muszę już kryć się w podziemiach myśli…” Nic dodać, nic ująć.

„Człowiek i Wolność” III Ogółnopolski Konkurs Poetycki ťO wawrzyn SądecczyznyŤ„ Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” oddział Małopolski, Kraków 2007

Katarzyna Kasjanowicz

Artykuł ukazał się w numerze 03/2008.