Pamiętnik Jasienicy

„Pamiętnik” ukazał się w 1989 i potem w 1993 wydany przez warszawskiego „Czytelnika”. Wydanie, obecne zostało wzbogacone o przedmowę i posłowiem Władysława Bartoszewskiego. „Pamiętnik” Pawła Jasienicy jest jego ostatnią niestety nieukończoną książką. „Pamiętnik” to dzieło rzeczywiście wyjątkowe. Pierwsza część książki poświęcona jest okresowi wczesnego dzieciństwa, kiedy Beynarowie mieszkali w głębi carskiej Rosji. Autor wspomina swoje najszczęśliwsze dni pełne zabaw i spokojnego, dostatniego życia aż do wybuchu I wojny światowej a potem rewolucji bolszewickiej, która zmusiła Beynarów do ucieczki przed bolszewickim „rajem na ziemi”.

Kolejny opisywany okres to studia w Wilnie końca lat 20 ubiegłego wieku. Wilno widziane oczami młodego, wrażliwego i bystrego studenta historii Uniwersytetu Stefana Batorego to ciekawe i pełne przenikających się wzajemnie kultur i tradycji narodowych miasto. Beynar przyjaźni się Miłoszem, Stefanem Jędrychowskim czy okrytym później złą sławą prokuratorem wojskowym PRL generałem Zarako-Zarakowskim. -Niezmiernie ciekawy jest rzut oka na dobrze Jasienicy znanego Henryka Dembińskiego,(pisze w przedmowie Bartoszewski) człowieka wielu talentów i dziwnej drogi życiowej-.

„Pamiętnik” jest esejem historycznym, wpisującym się w zamiar autora czynnego uczestnictwa w „sporach na temat dziejów narodu”.

Paweł Jasienia „Pamiętnik” wydawnictwo Prószynski i S-ka Warszawa 2007

Sceptyczna zachęta do chrześcijaństwa

„Pytania o wiarę – sceptyczna zachęta do chrześcijaństwa” socjologa Petera L. Bergera. Autor ogłasza, że wiara jest zbyt poważną sprawą żeby rozważania nad nią pozostawić tylko zawodowym teologom. Za podstawę swoich rozważań przyjmuje poszczególne frazy Składu Apostolskiego i w swobodny sposób jak sam zaznacza bez obciążeń autorytetów próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie jak być w dzisiejszym pluralistycznym świecie chrześcijaninem. Tak powstaje „świecka teologia”. Ta wyjątkowa książka, co chwila zaskakuje spostrzeżeniami autora, który napisał min: „Chciałbym przytoczyć trzy aramejskie zdania, które znalazły się w greckim tekście Nowego Testamentu. Pierwsze wypowiedział Jezus przywracając życie dwunastoletniej córce Jara „Dziewczynko mówię ci: wstań” (Mk 5,41) Drugie wypowiedział na krzyżu: „Boże mój Boże czemuś mnie opuścił?” (Mt 27, 46). I trzecie to właściwe jedno słowo Maranataha (Ap. 22,20) tłumaczone jako „Przyjdź Panie, Jezu). Powiedziałbym, że cała Ewangelia zawiera się w tych trzech archaicznych zdaniach pochodzących z samego początku chrześcijaństwa: wraz z Chrystusem rozpoczął się w świecie wielki proces Odkupienia”.

Peter L.Berger „Pytania o wiarę. Sceptyczna zachęta do chrześcijaństwa” Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2007.

Barykada w PRL

Książka krakowskich historyków IPN jest pozycją, jakiej coraz częściej szukają osoby zainteresowane historią polski ostatnich 60 lat, ci, którzy chcą tę historię poznać w oparciu o fakty. Autorzy, jak sugeruje tytuł skonfrontowali życiorysy kilkudziesięciu osób o skrajnie różnych postawach w Polsce okresu PRL. Z jednej strony poznamy życiorysy tych, którzy utożsamiali się z władzą narzucona przez komunistów i tych, którzy tej władzy się przeciwstawili i podjęli z nią walkę. Pierwszą grupę reprezentują w książce sowieccy namiestnicy na Polskę: Gomułka, Gierek, Jaruzelski ponadto działacze, ubecy agenci NKWD: Hilary Minc, Julian Polan- Haraschin, Mieczysław Moczar, Włodzimierz Lechowicz, wreszcie zwykli kolaboranci i donosiciele, piewcy polityki grubej kreski „sumienie narodu”, „Autorytety”: Andrzej Szczypiorski, ks. Michał Czajkowski, Lesław Maleszka. Po drugiej stronie tytułowej „barykady” mamy bohaterów, którzy życiem zaświadczyli o patriotyzmie: rtm. Witoldzie Pileckim, Józefie Karasiu słynnym „Ogniu”, Zbigniewie Herbercie, Lechu Beynarze – Pawle Jasienicy, Sługę Bożego ks. Jerzego Popiełuszkę, Andrzeja Gwiazdę, Annę Walentynowicz, Jana Olszewskiego, Kornela Morawieckiego, ks. bp. Ignacego Tokarczuka. Obok nich wielu zupełnie nieznanych.

Artykuł ukazał się w numerze 01/2008.