Czas pędzi nieubłaganie, wszyscy chyba jeszcze mamy w pamięci nie tak dawne serdeczne spotkania z bliskimi w Bożonarodzeniowej atmosferze, tymczasem zaraz wkraczamy w okres wielkopostnej zadumy. Już 10 lutego przyjdzie nam wyciszyć się po karnawałowych szaleństwach, by przygotować ducha do przeżywania najpiękniejszej prawdy naszej wiary.
W lutowym wydaniu naszego miesięcznika zapraszamy Państwa do przeżycia tego okresu w kontekście trwającego Jubileuszowego Roku Miłosierdzia. Papież Franciszek, wprowadzając nas w ten czas, bardzo wyraźnie akcentuje uczynki miłosierdzia. Katechizm Kościoła Katolickiego definiuje je jako dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy (KKK 2447). Nie chodzi tu przecież o troskę względem najbliższych, która naturalnie płynie z miłości, lecz raczej o pochylenie się nad tymi, wobec których świat przechodzi obojętnie i z którymi nam samym jest często – z różnych powodów – nie do końca po drodze. – Grzesznych upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić… Łatwo powiedzieć. Im dalej, tym trudniej – krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować… podróżnych w dom przyjąć… Widzimy, że grosz rzucony biedaczynie z tego, co i tak najczęściej nam zbywa, nie załatwia sprawy czynienia miłosierdzia. Poprzeczka jest postawiona bardzo wysoko, bo mamy być miłosierni jak Ojciec – i to wezwanie stało się tematem wiodącym numeru.
Wraz z autorami tego wydania zapraszam do podjęcia wielkopostnych ćwiczeń i wewnętrznego przepracowania tematu miłosierdzia, w którym nie jesteśmy tylko beneficjentami Bożej miłości i przebaczenia, lecz które także winniśmy świadczyć wobec innych, przede wszystkim tam, gdzie z różnych powodów ta miłość jest trudna. Pragnę zwrócić także Państwa uwagę na nasz nowy cykl Bliżej liturgii, w którym z każdym numerem będziemy prowadzeni przez kolejne zagadnienia, by jeszcze świadomiej uczestniczyć i pełniej czerpać z bogatej symboliki liturgii Kościoła.
Polecam również zainteresowanie działem Z życia Stowarzyszenia, gdzie staraliśmy się oddać to, czym w ostatnim czasie żyje „Civitas Christiana”. Wywiadem z przewodniczącym Tomaszem Nakielskim podsumowujemy ogólnopolską peregrynację relikwii św. Jana Pawła II, którą odczytujemy jako wielki dar w naszej wspólnocie.
Jak zawsze, życzę dobrej lektury i owocnych refleksji.
Marcin Kluczyński
pgw