Wręczono 68. Nagrodę im. Włodzimierza Pietrzaka

Kardynał Stanisław Dziwisz i Caritas Polska są tegorocznymi laureatami przyznawanej po raz 68. nagrody fundowanej przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”. Uroczystą galę, 5 czerwca 2015r. na Zamku Królewskim w Warszawie, poprowadził Jan Pospieszalski.

Ceremonia wręczenia Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka, z udziałem laureatów, odbyła się w piątek 5 czerwca br. o godz. 17.00, na Zamku Królewskim w Warszawie. Uroczystość poprowadził znany publicysta telewizyjny Jan Pospieszalski, zaś galę uświetnił swoim występem artystycznym Jacek Beszczyński – bard, tłumacz, gitarzysta oraz członek Katolickiego Stowarzyszenia “Civitas Christiana”.

Moglibyśmy bardzo łatwo obrazić się na współczesny świat i zamknąć się w swoich enklawach, ale przecież nie bez powodu Pan Bóg dał nam życie w konkretnym miejscu i czasie. Otrzymaliśmy bowiem zadania apostolskie, ewangelizacyjne – stwierdził Tomasz Nakielski, przewodniczący Katolickiego Stowarzyszenia “Civitas Christiana”.

Nagroda przyznawana jest nieprzerwanie od 1948 roku, za wybitną twórczość naukową, artystyczną, literacką oraz za doniosłe osiągnięcia w działalności formacyjnej, kulturalnej i społecznej, będące świadectwem uniwersalnych wartości ludzkich i chrześcijańskich oraz postaw i dokonań je wyrażających w życiu narodu.

Przewodniczący Nakielski w słowie otwierającym galę podkreślił też, że Stowarzyszeniu zależy na promowaniu autorytetów – postaci i instytucji, które są otwarte na dialog ze światem, nieraz będąc wyrzutem sumienia, a czasem wyrazem chrześcijańskiej nadziei – i przez to stanowią ewangeliczną sól ziemi. Jedną z form służenia tej idei są nagrody fundowane przez Katolickie Stowarzyszenie “Civitas Christiana”, jak m.in.: Nagroda im. Juliusza Ligonia, Nagroda im. ks. dr. Bolesława Domańskiego czy Nagroda im. ks. kard. nom. Ignacego Jeża. Największą z nich stanowi laur Pietrzaka, wręczany od 68. lat – wyjaśnił Tomasz Nakielski.

Ranga i niemal 70-letnia tradycja Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka plasują ją wśród najważniejszych niepaństwowych wyróżnień. Wśród dotychczasowych laureatów znajdują się: Roman Brandstaetter, Ernest Bryll, Antoni Gołubiew, Paweł Jasienica, Jacek Kaczmarski, Krzysztof Kolberger, Zofia Kossak-Szczucka, Krzysztof Penderecki, bp Bohdan Bejze, abp Kazimierz Majdański, Krzysztof Zanussi, Józef Skrzek czy ks. Jan Twardowski.

Kapituła LXVIII Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka, obradująca w dniu 18 marca 2015 roku we Włocławku pod przewodnictwem ks. bp. dr. Wiesława A. Meringa – przewodniczącego Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego Konferencji Episkopatu Polski, zadecydowała, że tegoroczna nagroda Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” została przyznana Kardynałowi Stanisławowi Dziwiszowi Metropolicie Krakowskiemu – doceniając jego otwartość na człowieka w posłudze duszpasterskiej, szerzenie kultu i pielęgnowanie pamięci świętego Jana Pawła II.

– Starałem się jak najlepiej służyć Ojcu Świętemu. Nigdy nie odważyłem się, nazywać siebie jego przyjacielem. Mogę powiedzieć, że traktował mnie jak kogoś bardzo bliskiego, jak syna. Myśmy wszyscy traktowali go jak ojca. Nie spodziewałem się uhonorowania. Dziękuję za życzliwość i włączenie mnie na listę wspaniałych laureatów Nagrody im. Włodzimierza Pietrzaka – powiedział kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski odbierając nagrodę.

Podczas konferencji prasowej kard. Dziwisz wyznał też, że Nagroda przyznana przez “Civitas Christiana” jego osobie stanowi także w pewnym sensie uhonorowanie postaci św. Jana Pawła II – człowieka niezwykle kochanego, cały czas żyjącego w naszej świadomości – w pewnym sensie dając mnie, dali też Janowi Pawłowi II – powiedział kard. Dziwisz.

Pietrzakowy laur został wręczony również instytucji charytatywnej Kościoła – Caritas Polska, za świadectwo chrześcijańskiego miłosierdzia wyrażające się w ofiarnej i profesjonalnej służbie na rzecz ubogich i potrzebujących zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami.

Nagrodę odebrał ks. Marian Subocz, dyrektor Caritas Polska, który wskazał na trzy filary Kościoła, tj. głoszenie słowa Bożego, sakramenty święte i caritas. Gdyby któregoś z nich w Kościele zabrakło, przestałby być wiarygodny – stwierdził. Dziękując za przyznaną Nagrodę, ks. Subocz przypomniał, że dzieło jakim jest Caritas Polska to codzienna praca 100 tys. wolontariuszy, parafialnych i szkolnych kół Caritas, a także szczodrości społeczeństwa, które tę organizację darzy zaufaniem. Staramy się widzieć człowieka od urodzenia, aż do jego naturalnej śmierci, troszczymy się o to, co jest najważniejsze, a więc: człowieka w potrzebie, chorobie, biedzie, ale także o życie duchowe naszych podopiecznych – powiedział ks. Marian Subocz.

Patronem nagrody ustanowionej przez środowisko Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana” jest od początku Włodzimierz Pietrzak (1913-1944) – prawnik, pisarz i krytyk literacki, teoretyk kultury oraz publicysta, ale także działacz społeczny i polityczny oraz żołnierz Powstania Warszawskiego.

Włodzimierz Pietrzak należy do tych postaci w dziejach naszej literatury, które wciąż czekają na sprawiedliwą ocenę i przyznanie im należnego miejsca w gronie literackich luminarzy narodu.

Jego życie trwało zaledwie 31 lat. Oddał je z całą premedytacją i determinacją za wolność ojczyzny. Imponujący, jak na jego młody wiek, jest dorobek literacki. Napisał sześć tomów prozy, dwa niewielkie tomiki wierszy oraz dramat. Jego talent najsilniej wyraził się w krytyce literackiej, a tom esejów „Rachunek z dwudziestoleciem” sytuuje się w rzędzie najwybitniejszych osiągnięć krytyki literackiej okresu międzywojennego.

Był osobowością natchnioną duchem wielkiego humanizmu wyrosłego na gruncie najlepszych chrześcijańskich tradycji europejskich i polskich. Wszelka jego aktywność zawsze dotyczyła problematyki kulturalnej. Jego troską najwyższą była troska o właściwy kształt kultury narodowej, gdy Polska będzie wolna. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, jak wspomina jeden z jego przyjaciół „był wszystkim – dowódcą, niańką, sanitariuszem, tragarzem zwłok”. Zginął trafiony odłamkiem granatu w sierpniu 1944 r.

Marcin Kluczyński