Jezus objawia się swoim uczniom i oświeca ich umysły, aby rozumieli Pisma. Dzisiaj, przeżywając niedzielę biblijną, my także jesteśmy wezwani do uważnego rozważania Słowa Bożego, aby Ono pracowało w nas i ożywiało naszą wiarę. Taki jest bowiem cel głoszenia Słowa – poznać i przyjąć Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Niedziela biblijna prowadzi nas do spotkania z żywym Słowem, Zmartwychwstałym Panem, który oświeca nasze umysły, aby z głoszonego nam Słowa rodziła się wewnętrzna, głęboka zażyłość i wiara, odmieniająca nasz sposób myślenia i postępowania.

Sama wiedza i intelektualny namysł nad Pismem Świętym jest cenny, ale niewystarczający. Pisma proroków, psalmy i inne fragmenty Starego Testamentu były pobożnym Żydom doskonale znane. Nie były przed nimi zakryte, a pomimo to Jezus został odrzucony przez większość starszyzny i uczonych w piśmie. Jezus wiedział o tej towarzyszącej im dysfunkcji poznawczej, a jednak czynił tak, aby wypełniły się w Nim wszystkie zapowiedzi mesjańskie, łącznie z tymi, które mówiły o śmierci i zmartwychwstaniu. Nikt z Sanhedrynu nie mógł mieć wymówki, że Słowo Pisma do niego nie przemawiało.

Inaczej wyglądała formacja uczniów Jezusa. Oni mieli nie tylko Słowo usłyszeć i zrozumieć, ale nade wszystko mieli Słowa doświadczyć. Temu służyły spotkania Zmartwychwstałego z zalęknionymi i wciąż jeszcze targanymi wątpliwościami uczniami.

W dzisiejszej ewangelii Jezus przychodzi do uczniów i zanim oświeci ich umysły, aby rozumieli Pisma, daje im siebie doświadczyć. Pokazuje im swoje święte rany – świadectwo Jego męki, a także spożywa z nimi posiłek, ukazując im, że posiada ciało, którego zjawy i duchy nie mają. Dopiero kiedy uczniowie doświadczają Zmartwychwstałego Słowa w Jego uwielbionym Ciele są gotowi rozumieć Pisma.

Samo rozumienie Pisma, dokonujące się poprzez oświecenie umysłu łaską Jezusa, a także wcześniejsze doświadczenie fizycznej, materialnej obecności Zmartwychwstałego Chrystusa nie kończy procesu formowania uczniów. Oni są w ten sposób przygotowywani do pełnienia misji, dla której Jezus zakłada wspólnotę Kościoła. Stają się świadkami i mają głosić nawrócenie i odpuszczenie grzechów, poczynając od Jerozolimy, aż po krańce świata i kraniec czasów.

/mdk