Trwa święto wiary jakim są Światowe Dni Młodzieży. Ojciec Święty Franciszek był trzecim papieżem, który przybył do Łagiewnik. Była to jednak czwarta wizyta papieska w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Św. Jan Paweł II był tutaj dwa razy. Wizyta papieża Franciszka była ważnym elementem trwającego Roku Miłosierdzia. 2 lutego br. zakończył się też Rok Życia Konsekrowanego. Ojciec Święty Franciszek powiedział do zgromadzonych kapłanów, sióstr zakonnych i kleryków, że Chrystus daje łaskę pisania w jego Ewangelii Miłości.

Papież Franciszek przyjechał do krakowskich Łagiewnik wcześniej niż zaplanowano, po godz. 8. Modlił się w kaplicy św. Siostry Faustyny, przy jej relikwiach. Po modlitwie wpisał się do księgi pamiątkowej. „Chcę bardziej miłosierdzia, niż ofiary” – napisał. Przed Bazyliką Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach Franciszek powitał zgromadzonych wiernych. „Wykorzystajmy ten dzień, byśmy wszyscy mogli otrzymać miłosierdzie Chrystusa” – mówił do nich. Zaintonował też modlitwę do Matki Bożej Miłosiernej i udzielił błogosławieństwa. „Bardzo was proszę módlcie się za mnie” – mówił w spontanicznym wystąpieniu. W tym dniu Papież wyspowiadał również pięciu młodych pielgrzymów po włosku, hiszpańsku i francusku.

Msza św. dla osób konsekrowanych i duchowieństwa rozpoczęła się w sobotę 30 lipca przed godz. 10. w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Łagiewnikach. To centrum św. Jana Pawła II. W dolnym kościele jest relikwiarz z Jego krwi.

„Otwórzcie drzwi!” – powtarzał za Janem Pawłem II Ojciec Święty Franciszek w Łagiewnikach.

„Jezus posyła. Od samego początku pragnie On, aby Kościół wychodził, aby szedł do świata. To wezwanie skierowane jest także do nas” – mówił papież Franciszek. Zwrócił uwagę na to, że w ich życiu „często może pojawić się pokusa, by ze strachu lub wygody pozostać trochę zamkniętymi w nas samych i w naszych środowiskach”.

Ojciec Święty za Jezusem wskazał, by wyjść z ograniczeń. „To podróż bez biletu powrotnego. Chodzi o to, by dokonać wyjścia z naszego „ja”, aby stracić swoje życie dla Niego (por. Mk 8, 35), idąc drogą daru z samego siebie” – zachęcał. Podkreślał, że „Jezus nie lubi dróg przemierzanych połowicznie, przymkniętych drzwi, podwójnego życia. Wymaga, by wyruszyć w drogę bez obciążeń, wyjść rezygnując ze swoich zabezpieczeń, mocni jedynie w Nim”.

Papież mówił o potrzebie konkretnej miłości, czyli służby i dyspozycyjności. – jest to życie, gdzie nie ma przestrzeni zamkniętych i własności prywatnych, dla własnej wygody – podkreślił. – Ten, kto postanowił upodobnić całe swoje życie do Jezusa, nie wybiera już swoich własnych miejsc, ale idzie tam, gdzie został posłany; gotów odpowiedzieć Temu, który go wzywa, nie wybiera już nawet czasu dla siebie. Dom, w którym mieszka, nie należy do niego, ponieważ Kościół i świat są otwartymi miejscami jego misji. Jego skarbem jest wprowadzać Pana w środek życia, nie szukając innego skarbu dla siebie – mówił.

– Zadowolony w Panu, nie zadowala się życiem przeciętnym, ale płonie pragnieniem świadczenia i dotarcia do innych; lubi ryzyko i wychodzi, nie ograniczony drogami już wytyczonymi, lecz otwarty i wierny trasom wskazanym przez Ducha Świętego: przeciwny wegetacji, uradowany z ewangelizacji – dodawał.

Dalej zaznaczał, że wierny uczeń dokonuje czujnego i nieustannego rozeznania, wiedząc, że serce trzeba wychowywać każdego dnia, począwszy od uczuć, aby uniknąć wszelkiej dwulicowości w postawach i w życiu.

Na zakończenie homilii podkreślił, że „służąc cierpiącym oddajemy cześć ciału Chrystusa” i zawierzył wszystkich Maryi. Źródło: episkopat.pl

Papież Franciszek podniósł kapłanów i osoby konsekrowane na duchu. Podniósł rolę życia konsekrowanego. Wskazał, by odczytali na nowo swoje powołanie. Mówił z miłością za św. Janem Pawłem II w Jego centrum: Otwórzcie drzwi Chrystusowi. Jesteście pasterzami; bądźcie więc otwarci, bądźcie razem z ludźmi.

as